Whisky Festival Noord Nederland 2011

Der Aa-Kerk, 26 maart 2011

Een rokerige avond!

Afgelopen weekend was het dan eindelijk weer zover, het Whisky Festival Noord Nederland werd voor de 6de keer gehouden, wederom in der Aa-kerk in Groningen.

Rond kwart voor 8 gingen we, na een busrit van een uurtje gevolgd door een wandeling van 10 minuutjes, in redelijk verkleumde staat de kerk binnen. Snel op zoek naar de ‘Spiritus Sanctus’ dus! Lopend over de, honderden jaren oude, grafstenen belandden we als eerste bij de stand van Pernod-Ricard, waar we onze eerste whiskies van de avond nuttigden:

  • Glenlivet 18 y.o. Speyside Single Malt 43%

 

 

Een prachtige zachte Speyside Single Malt met zoetige en bloemige tonen.

 

 

 

 

 

Deze whisky heeft de trend gezet voor alle volgende tastings: Een rijke complexe Cask Strength botteling van 60,4% die uitsluitend op Oloroso sherry vaten heeft gerijpt. Veel zoete en fruitige aroma’s van het sherry vat, met op de achtergrond wat kruidige en licht rokerige tonen.

Na de volle, rijke A’Bunadh was een terugstap naar lichtere whiskies niet echt aan de orde (je maakt ook niet eerst een proefrit in een Mercedes CL500 en daarna in een Volkswagen Golf). Een paar meters verder kwamen we aan bij de stand van Bresser & Timmer, een groothandel in wijn en gedistilleerd, waar we een aantal bijzondere bottelingen van onafhankelijke bottelaars hebben geproefd:

Continue reading “Whisky Festival Noord Nederland 2011”

Softened by time

It’s sunday, it’s freezing outside and the sun is on it’s way down to the horizon; how many reasons does one need to raise a dram? So with that in mind I decided to put two magnificent Islay Single Malts next to eachother and have a little N&T for myself 🙂

Caol Ila 12 and 18 y.o.

Now I must admit that I don’t have the keen sense of smell and taste as the people who write down the tasting notes, by far! However I do notice a difference in both smell and taste between these 2 fine whiskies.
The Caol Ila 12 y.o. is sharper on the nose, and has that typical heavy Islay peatiness (in other words “I love it!”), where the 18yo has a little less peat and smoke, more sweetness and a much longer lingering finish.

Because of my poor senses, here are Michael Jackson’s (not the singer!) tasting notes for your convenience.

Caol Ila 12yo

Nose
: Juniper. Garden mint. Burnt grass, but soft.
Palate: Lightly oily. Soothing at first. Lots of flavour development.
Finish: Spicy (nutmeg, pepper). Warming. Very long.

Caol Ila 18yo

Nose: fragrant. Menthol. Markedly vegetal. Vanilla pod. Creamy.
Palate: Firmer. Much bigger. Much more expressive. Sweeter. Leafy sweetness. Spring greens. Crushed almonds. Rooty, cedary.
Finish: Some peaty bitterness. Big. Long, warming.

Time to find another reason to raise a dram! 🙂

Cheers!